تأثیر فعالیت ورزشی قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان بر میزان Bax و Bcl-2 بافت قلب در موش‌های ماده

مقدمه: سرطان پستان، شایع ترین سرطان در میان زنان است. خطر مرگ ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی در افراد مبتلا به سرطان پستان بیشتر است. فعالیت ورزشی هوازی در پیشگیری و درمان این بیماری‌ها مؤثر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات فعالیت هوازی شنا قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان بر میزان Bax و Bcl-2 بافت قلبی در موش‌های ماده انجام گرفت. روش بررسی: 56 سر موش ماده نژاد بالب سی به صورت تصادفی به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم شدند. گروه فعال قبل از ابتلاء به سرطان پستان به مدت 4 هفته، هفته‌ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. گروه غیرفعال قبل از ابتلاء به سرطان هیچ گونه فعالیت ورزشی انجام ندادند. هر دو گروه فعال و غیرفعال پس از سرطان به طور جداگانه به چهار زیر گروه الف) ادامه دادن تمرین، ب) استراحت، ج) تزریق داکسوروبیسین و د) تمرین- داکسوروبیسین تقسیم شدند. در نهایت میزان Bax و Bcl-2 بافت قلب، به عنوان شاخص‌های آپوپتوزی مورد سنجش قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان Bcl-2 و Bax بافت قلب در گروهی که قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان فعالیت هوازی شنا انجام داده بودند نسبت به گروهی که هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند به ترتیب افزایش و کاهش معناداری دارند. بحث و نتیجه‌گیری: فعالیت ورزشی شنا قبل و بعد از ابتلاء به سرطان پستان بر میزان Bax و Bcl-2 بافت قلبی در موش‌های مبتلا به سرطان تأثیر مثبتی دارد. بنابراین فعالیت ورزشی هوازی شنا که به طور منظم انجام می‌شود ممکن است به افزایش بقای سلول‌های قلبی در افراد مبتلا به سرطان پستان منجر شود.